کاهش میل جنسی که به آن لیبیدو نیز می گویند، میتواند در فعالیت جنسی فرد، تداخل ایجاد کند و در عین حال موجب ایجاد تنش در رابطه، ایجاد شک و تردید و احساس گناه در زوجین شود، امّا اغلب با تشخیص علت زمینه ای آن، قابل درمان است.
اگرچه امکان بروز همزمان هر دو بیماری وجود دارد، امّا کاهش لیبیدوی را نباید با اختلال نعوظ اشتباه گرفت. زوجین، هنگام شناسایی علل احتمالی، باید با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و صادق باشند. درمانهای بسیار متنوعی، شامل روان درمانی، جایگزینی هورمون، تغییرات در سبک زندگی یا تعدیل داروهای مصرفی وجود دارد.
گاهی کاهش لیبیدو میتواند ناشی از تنها یک فاکتور باشد، امّا اغلب مرتبط با چندین عامل است که هرکدام به نوبه ی خود بر میل جنسی فرد، تأثیر میگذارند. شایعترین این عوامل، شامل کاهش تستوسترون، داروها، افسردگی، بیماری مزمن و استرس یا تنش است.
علت کاهش میل جنسی در زنان و مردان
در ادامه عواملی را که بر کاهش میل جنسی چه در زنان و چه مردان تاثیر گذار است را بیان میکنیم.
1_ زود انزالی
زود انزالی، نه تنها بر توانایی برقرایی رابطه ی جنسی تأثیر میگذارد، بلکه بر احساسی که فرد از توانایی های مردانه خود دارد، نیز تأثیرگذار است. درمان های زیادی برای زود انزالی وجود دارد. پزشکان با تجویز قرص های درمان زود انزالی و نیز تکنیک های روان درمانی می توانند نقش موثری در بهبود شرایط فرد داشته باشند.
2_ کشنده ی میل جنسی، استرس
بدن به هیچ عنوان نسبت به استرس، واکنش خوبی نشان نمیدهد. فشار احساسی میتواند بر عملکرد بدن، یعنی میل و انگیزه جنسی، تأثیر بگذارد. برای برداشتن اولین گام در درمان این وضعیت، باید بدانید که کدام عوامل استرس زمینه ای در شما وجود دارد. اگرچه خودتان میتوانید در درمان این وضعیت به خود کمک کنید ولی برخی از افراد نیاز به مراجعه به پزشک یا مشاور دارند.
3_ داشتن تنش با همسر
میل جنسی، باید دوطرفه باشد. زوجین باید با یکدیگر ارتباط صمیمانه ای داشته باشند، خصوصًا اینکه زنان، نیاز ویژهای به داشتن احساس نزدیکی با همسرشان دارند.
ارتباطات ضعیف، احساس خیانت، اعتماد نداشتن و دعواها و انتقادات مکرر میتواند موجب ایجاد رابطه ای بدون احساس نزدیکی و صمیمیت شود. اگر زوجین فکر میکنند که مشکلاتشان بسیار طاقت فرسا هستند و خودشان نمیتوانند حلشان کنند، مراجعه به مشاوره میتواند در رفع مشکلات، کمک کننده باشد.
4_ داشتن احساس بد نسب بدن خود
جذابیت جنسی به معنای داشتن احساس جذابیت جنسی در درون است. اغلب افراد اعتماد به نفس کمی نسبت به فرم بدنشان دارند که میتواند بر کشش و میل جنسی آنها تأثیر بگذارد. قدم اول و مهم، داشتن احساس رضایت از خود است.
به گفته ی دکتر شهریار ناطق متخصص اورولوژی در مقاله ۹ روش برای بزرگ کردن آلت تناسلی با توجه به تبلیغات و سانسورهایی که در فیلم های پورن صورت میگیرد، مردان حس خوبی نسبت به اندازه الت تناسلی خود ندارند. با این حال تحقیقات نشان میدهند بیشتر کسانی که فکر میکنند آلت تناسلی شان کوچک است نیازی به درمان ندارند و اندازه آلت شان نرمال است.
5_ خواب بسیار کم
استراحت کافی موجب افزایش عملکرد میشود. نخوابیدن، یعنی نداشتن خواب کافی، میتواند علت اصلی کاهش میل جنسی باشد. آپنه تنفسی در خواب، علت احتمالی نداشتن خواب خوب و کاهش میل جنسی است. در صورتی که شما و شریک زندگیتان احساس میکنید که علت اصلی مشکلتان، کمبود خواب است، ممکن است نیاز به مراجعه به پزشک و اقدامات درمانی باشد.
6_ عوارض دارویی
برخی از داروها میتوانند موجب کاهش میل جنسی در مردان شوند. این داروها میتوانند، شامل تمامی گروه های دارویی باشند که هرکدام به میزان متفاوتی بر تمایلات جنسی مردان تأثیرگذارند، داروهایی مانند:
- ضدتشنج ها
- ضدافسردگی ها
- آرامبخش ها
- بتابلاکر ها
- بنزودیازپین ها
- استاتین ها
در صورتی که داروهای بدون نسخه ای مانند تاگامت (سایمتیدین) به مدت طولانی مصرف شوند، میتوانند موجب بروز مشکل شوند.
7_ بیماری مزمن
تحمل خستگی و درد شدید ناشی از بیماری مزمن میتواند در میل جنسی شمت تأثیرگذار باشد، خصوصاً اگر مبتلا یه بیماریهای مزمن زیر هستید:
- آرتریت
- سرطان
- سندرم خستگی مزمن
- دیابت
- فیبرومیالژی
- بیماری قلبی
- نارسایی کلیه
اگرچه بیماری های مزمن میتواند موجب از دست رفتن عملکرد جنسی شود، امّا ارتباط مستقیمی بین این دو وجود ندارد تا بتوان آن را به سادگی درمان کرد. از یک سو، بیماری مزمن با افزایش خطر ابتلا به افسردگی همراهست. از سوی دیگر، به طور مستقیم میتواند موجب تداخل در عملکردهای هورمونی، عصبی، یا عروقی مؤثر در میل جنسی مردان شود.
هم چنین، داروهای مصرفی در بیماری های مزمن(مانند داروهای شیمی درمانی یا قلبی-عروقی) میتوانند مستقیماً موجب ناتوانی جنسی مردان شوند.
8_ کاهش تستوسترون
با اینکه با افزایش سن میزان تستوسترون مردان کاهش می یابد، امّا لزوماً ارتباطی میان میزان هورمون های بدن و میل جنسی وجود ندارد. این مورد، تنها، علتی احتمالی برای کاهش رابطه ی جنسی است و پزشک ممکن است به جای تمرکز بر کاهش تستوسترون، به دنبال یافتن عوامل دیگری برای کاهش میل جنسی شما باشد.
9_ تغییرات هورمونی
تغییرات هورمون ها می تواند میل جنسی را تغییر دهد. یائسگی و باداری عواملی هستند برای این تغییر. میزان استروژن در حین ورود به یائسگی کاهش می یابد و میتواند موجب کاهش علاقه به برقراری رابطه جنسی و خشکی بافت واژن و مقاربت دردناک یا ناخوشایند شوند. اگرچه بسیاری از زنان در دوران یائسگی و بعد از آن، روابط جنسی رضایتبخشی دارند، امّا برخی از آنها در طول این تغییرات هورمونی، اختلالی را در لیبیدو تجربه میکنند.
تغییرات هورمونی در دوران بارداری، بعد از زایمان و حین شیردهی میتواند کاهنده ی انگیزه ی جنسی باشد. خستگی، تغییرات ذهنیت از فرم بدن و تنش های دوران باردای یا مراقبت از نوزاد نیز میتواند موجب تغییراتی در میزان میل جنسی باشد.
10_ نبود صمیمیت
معاشقه، تنها به معنی برقراری رابطه ی جنسی نیست. صمیمیت و نزدیکی، اجزای مهمی در زندگی عاشقانه ی سالمند. اگر میل جنسی رو به کاهش است، ممکن است زمان آن رسیده باشد تا عشق را به رابطه تان برگردانید. هم دیگر را در آغوش بگیرید، یکدیگر را ماساژ دهید و با همدیگر وقت بگذرانید، زیرا میتوانند در جرقه ی دوباره انرژی میانتان تأثیرگذار باشد.