نشانههای افسردگی در افراد مختلف متفاوت است اما مهمترین علائم افسردگی، در بین افراد مشترک و رایج میباشد. اهمیت دارد که بدانید این علائم میتواند نشانه از بین رفتن شرایط طبیعی زندگی باشد. اما هر چه علائم بیشتری و قویتری داشته باشید که بیشتر طول میکشند، احتمال اینکه با بیماری سر و کار داشته باشید بیشتر است.
10 مورد از نشانه های افسردگی رایج
- احساس ناامیدی: چشمانداز تیره و تار، هیچ چیز بهتر نمیشود و هیچ کاری نمیتوانید برای بهبود وضعیت خود انجام دهید.
- نداشتن علاقه به انجام کارهای روزمره: شما دیگر به کارهای جالب، انجام فعالیتهای اجتماعی یا داشتن رابطه جنسی علاقهای ندارید. بهعبارت دیگر توانایی شما برای نشان دادن احساس لذت و شاد بودن از بین رفته است.
- تغییر اشتها یا وزن: کاهش یا افزایش وزن قابل توجه و تغییر بیش از 5٪ وزن بدن در یک ماه.
- بیخوابی یا تغییر خواب: این مسئله بهخصوص با بیدار شدن در ابتدای صبح، یا خوابیدن زیاد مشخص میشود.
- عصبانیت یا تحریک پذیری: احساس آشفتگی، بیقراری یا حتی خشونت. آستانه تحمل شما کاهش پیدا کرده، اخلاق خشنی پیدا کردهاید و همه چیز باعث عصبانیت شما میشود.
- از دست دادن انرژی: احساس خستگی، تنبلی و تخلیه فیزیکی. احتمال دارد شما در تمام بدن خود احساس خستگی و سنگینی کنید. حتی انجام کارهای کوچک نیز برای شما کسالتآور خواهد بود یا انجام آنها زمان زیادی میبرد.
- تنفر از خود: احساس شدید بیارزشی یا گناه. شما به میزان زیادی به دلیل خطاهای معمولی از خود انتقاد میکنید.
- رفتار غیرمنطقی: شما رفتارهای عجیب و نادرستی مانند استفاده از مواد مخدر، رانندگی خطرناک و غیرمحتاطانه یا انجام ورزشهای خطرناک را از خود نشان میدهید.
- داشتن مشکل در تمرکز نسبت به مسائل: مشکل در تصمیم گرفتن یا بهخاطر سپردن مسائل مهم.
- دردهای غیر قابل توضیح: افزایش میزان درد در بدن از جمله سر، کمر، عضلات و معده.
دکتر روانپزشک علائم و نشانه های افسردگی را اینگونه تشریح کرده است:
علائم افسردگی بر اساس جنسیت
علائم افسردگی اغلب بر اساس جنسیت افراد تفاوت دارد.
نشانه های افسردگی در مردان
پذیرش احساس متنفر و ناامید بودن از خود، در مردان افسرده کمتر است. در عین حال مهمترین علائم افسردگی در مردان شامل تمایل به شکایت کردن از مواردی مانند خسته بودن، تحریکپذیری، مشکلات مربوط به خواب و یا نداشتن علاقه به شغل و برخی از انواع سرگرمی است. از دیگر علائم افسردگی در مردان میتوان به عصبانی شدن، پرخاشگری کردن، رفتار خشونتآمیز و استفاده از مواد مخدر اشاره کرد.
علائم افسردگی در زنان
علائم آن در زنان شامل احساس گناه کردن، زیاد خوابیدن، زیاد غذا خوردن و افزایش وزن محتملتر خواهد بود. مهمترین نشانههای افسردگی در زنان نیز تحت تأثیر عوامل هورمونی در دوران قاعدگی، بارداری و یائسگی است. به بیان دیگر از هر هفت زن یک نفر تحت تاثیر افسردگی پس از زایمان قرار میگیرند.
علائم افسردگی خفیف
این مورد رایجترین نوع بیماری است. نشانههای افسردگی باعث خواهد شد شما در زندگی و انجام فعالیتهای روزمره خود با مشکل مواجه شوید و دیگر انگیزهای برای انجام کارها و شاد بودن نداشته باشید. علائم افسردگی خفیف در نوع متوسط بیشتر خواهد شد و اعتماد به نفس و عزت نفس را در فرد کاهش خواهد داد.
افسردگی خفیف و عودکننده (دیستیمیا(
دیستیمیا نوعی بیماری مزمن “درجه پایین” است. در این شرایط شما در بیشتر ساعات روز احساس میکنید که به نوع خفیف یا متوسط این بیماری دچار هستید، البته احتمال دارد در برخی از موارد و بازههای زمانی کوتاه شرایط شما طبیعی باشد. علائم دیس تایمیا به اندازه علائم افسردگی شدید نیست، اما برای مدت طولانی (حداقل دو سال) طول میکشد.
از سوی دیگر افرادی هستند که امکان دارد در کنار دستیمیا دوره بیماری اساسی را نیز تجربه کنند. به این وضعیت افسردگی مضاعف میگویند. اگر از این بیماری رنج میبرید، احتمال دارد احساس کنید این بدخلقی دائمی در شما طبیعی است.
علائم افسردگی شدید
افسردگی شدید یا ماژور با علائم شدید و بیوقفه مشخص میشود. اگر این مشکل خود را درمان نکنید، ممکن است اختلال مربوط به نوع شدید بیماری تا شش ماه به طول بینجامد. هستند افرادی که در تمام دوران زندگی خود فقط یک بار این عارضه را تجربه خواهند کرد. اما درباره افسردگی ماژور یا شدید احتمال بازگشت مجدد وجود دارد.
افسردگی غیر معمول
نوع آتیپیک یکی از موارد اختلال افسردگی عمده است. فرد مبتلا به این نوع عارضه، احتمالاَ به برخی از درمانها و داروها نسبت به سایر افراد بهتر پاسخ دهد. بنابراین ضرورت دارد که این بیماری به درستی شناسایی شود. افراد مبتلا به این مشکل در واکنش به رویدادهای مثبت، مانند دریافت خبرهای خوب یا بیرون رفتن با دوستان، بهبود موقت خلق و خوی خود را تجربه میکنند. چاقی و بیشتر شدن وزن، پرخوری، خواب زیاد، احساس رخوت در بازوها و پاها و حساسیت نسبت به انزوا و طرد شدن از دیگر علائم این نوع عارضه است.
علل و عوامل خطر
موارد زیر نمونههایی از عوامل خطر هستند که میتوانند شما را در معرض بیماری قرار دهند:
- تنهایی و انزوا: رابطه میان تنهایی و افسردگی انکارناپذیر است. فقدان حمایت اجتماعی نه تنها میتواند خطر را افزایش دهد، بلکه بیماری میتواند باعث کنارهگیری شما از دیگران شود و احساس انزوا را تشدید کند. داشتن دوستان نزدیک یا خانواده برای گفتگو میتواند به شما کمک کند امیدواری خود را در مورد مسائل حفظ کنید و از پرداختن به مشکلات بهتنهایی اجتناب کنید.
- مشکلات زناشویی یا روابط نادرست: مجموعهای از روابط قوی و حمایتی میتواند برای سلامت روان بسیار مهم باشد. اما از سوی دیگر روابط آشفته، بدون رضایت یا روابطی که در آن از فرد سوءاستفاده شود، میتواند تاثیر معکوس در فرد بگذارد و به افزایش خطر مبتلا شدن به این عارضه بیانجامد.
- تجربیات استرسزای زندگی: تغییرات عمده در زندگی مانند سوگواری، طلاق، بیکاری یا مشکلات مالی اغلب میتواند سطوح بسیار زیادی از استرس را به همراه داشته باشد و خطر ابتلا به افسردگی را افزایش دهد.
- بیماری یا درد مزمن: درد کنترل نشده یا تشخیص یک بیماری جدی مانند سرطان، بیماری قلبی یا دیابت، میتواند باعث ایجاد احساس ناامیدی و درماندگی شود.
- سابقه خانوادگی افسردگی: از آنجایی که بیماری میتواند در خانوادهها ایجاد شود، احتمالا برخی از افراد از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به این مشکل هستند. با این حال، هیچ ژن واحدی برای بیماری وجود ندارد. فقط بهاین دلیل که یکی از بستگان نزدیک از این عارضه رنج میبرد، به این معنی نیست که شما نیز دچار آن خواهید شد. انتخابهای سبک زندگی، روابط و مهارتهای مقابلهای شما به اندازه ژنتیک اهمیت دارند.
- شخصیت: چه ویژگیهای شخصیتی شما از والدینتان به ارث رسیده باشد یا نتیجه تجربیات زندگی باشد، میتواند بر خطر افسردگی شما تأثیر بگذارد. برای مثال، اگر بیش از حد نگران باشید، دیدگاهی منفی به زندگی داشته باشید، بهشدت از خود انتقاد کنید یا از عزت نفس پایین رنج ببرید، ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار بگیرید.
- تروما یا سوء استفاده در اوایل دوران کودکی: استرسهای اولیه زندگی مانند آسیبهای دوران کودکی، سوء استفاده یا قلدری میتواند شما را مستعد ابتلا به بیماری کند.
- سوء مصرف الکل یا مواد مخدر: سوء مصرف مواد اغلب میتواند همراه با این عارضه باشد. بسیاری از مردم الکل یا مواد مخدر را بهعنوان وسیلهای برای درمان خلق و خوی خود یا مقابله با استرس یا احساسات دشوار مصرف میکنند. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان میدهد کسانی که از مسکنهای افیونی استفاده میکنند، بیشتر در معرض خطر این مشکل هستند.
این را مدنظر داشته باشید که تشخیص دلیل علت افسردگی میتواند در انتخاب نوع درمان بهتر موثر باشد. بنابراین هر نوع علامتی را در این خصوص جدی بگیرید و برای تشخیص علت و رفع سریع آن علامت بکوشید.